انگل کرمک چیست [علائم،درمان خانگی+تصاویر کرمک]

کرمک که به کرم‌های انگلی نیز معروف است، یکی از اصلی‌ترین انواع انگل‌های روده ای در انسان هستند. بیشتر عفونت های کرم روده فقط باعث بیماری خفیف می شود و با دارو قابل درمان است. این کرمک ها موجوداتی ریز، سفید رنگ و  باریک هستند و معمولاً کمتر از 1 سانتی متر طول دارند. این عفونت از بیماریهای بسیار شایع در میان کودکان است که اغلب کودکان ما بین سن 5 الی 10 سال را درگیر می کند.

تصاویر کرمک

کرم ها شامل کرم های گرد مختلف (با بدن گرد) و کرم های پهن (با بدن صاف) می شوند. اگرچه آنها در بدن شما رشد می کنند و رشد می کنند، اکثر کرم ها نمی توانند در آنجا تولید مثل کنند.

عکس کرمک در مدفوع

کرمک ها تخم‌هایی می‌گذارند که از بدن شما با دفع مدفوع خارج می‌شود. این گونه زنده می مانند زیرا افراد دیگر (ناآگاهانه) با تخم ها تماس می گیرند و میزبان جدیدی برای کرمک ها می شوند.

از کجا بفهمیم کرمک داریم؟ (علائم وجود کرمک)

اگر انگل کرمک دارید، ممکن است علائم گوارشی از جمله درد شکم و اسهال داشته باشید.

علائم شایع انگل کرمک عبارتند از:

• درد شکم
• اسهال، حالت تهوع یا استفراغ
• گاز و نفخ
• خستگی
• کاهش وزن ناگهانی
• فرد مبتلا به کرم روده ممکن است اسهال خونی را نیز تجربه کند. اسهال خونی زمانی است که عفونت روده باعث اسهال همراه با خون و مخاط در مدفوع می شود.
• کرم های روده همچنین می توانند باعث ایجاد بثورات یا خارش در اطراف مقعد یا فرج شوند. در برخی موارد، در حین اجابت مزاج، کرمی را در مدفوع خود دفع می کنید.

• برخی از افراد ممکن است سال ها بدون اینکه هیچ علامتی را تجربه کنند، کرم روده داشته باشند.

تشخیص انگل کرمک

کرمک ها در روده در نهایت از سیستم گوارش عبور کرده و از طریق مدفوع دفع می شوند. حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشید، ممکن است علائمی از کرم در مدفوع خود پیدا کنید.

کرم‌ها در مدفوع انسان می‌توانند ظاهرهای مختلفی داشته باشند:

• کرم های گرد: ممکن است تکه های کرم یا کرم های بزرگ و زنده را در مدفوع خود پیدا کنید.
• کرم های سوزنی: ممکن است کرم های نازک و سفید رنگی را ببینید که مانند تکه های نخ به نظر می رسند.
• کرم‌های سنجاقی: که گاهی اوقات در اطراف ناحیه مقعد در شب، زمانی که ماده‌ها تخم‌های خود را روی پوست اطراف می‌گذارند، قابل مشاهده هستند.

پزشک نمونه‌ای از مدفوع شما را در آزمایشگاه برای تشخیص علائم کرمک یا تخم کرم تجزیه و تحلیل میکند.

انواع انگل کرمک

انواع رایج انگل های کرمک که می تواند انسان را آلوده کنند عبارتند از:

• کرم های مسطح که شامل کرم های نواری و فلوک می شوند.
• کرم های گرد که باعث عفونت آسکاریازیس، کرم سوزنی و کرم قلابدار می شوند. (اکثر افراد آلوده به کرم قلابدار هیچ علامتی ندارند.)

کرم های نواری

انسان ها با خوردن گوشت خوک یا گوشت خام و نپخته گاو به کرم نواری مبتلا می شوند. گونه هایی که انسان را آلوده می کنند عبارتند از:

• Taenia saginata (کرم گاو)
• Taenia solium (کرم نواری خوک)
• Taenia asiatica (کرم نواری آسیایی)

کرم فلوک

بیش از 70 نوع فلوک می توانند در روده انسان زندگی کنند. طول آنها از کسری از اینچ تا چندین اینچ متغیر است. انسان می تواند با خوردن غذا یا آب آلوده به این نوع کرمک مبتلا شود. فلوک ها بیشتر در شرق و جنوب شرق آسیا دیده می شوند.

کرم های سوزنی

تخمین زده می‌شود که بیش از 1 میلیارد نفر از مردم جهان به کرم‌های سوزنی آلوده شده‌اند و این کرم‌ها رایج‌ترین نوع کرم‌هایی هستند که انسان‌ها را در آمریکای شمالی آلوده می‌کند. کودکان بیشتر مبتلا می شوند. آنها به راحتی بین افراد هم محله ای منتقل می شوند.

علت انگل کرمک

یکی از راه‌های آلوده شدن به انگل کرمک، خوردن گوشت نیم‌پخته حیوان آلوده مانند گاو، خوک یا ماهی است. سایر علل احتمالی منجر به عفونت کرم روده عبارتند از:

• مصرف آب آلوده
• تماس با خاک آلوده
• تماس با مدفوع آلوده
• بهداشت ضعیف

هنگامی که ماده آلوده را مصرف کردید، انگل وارد روده شما می شود. سپس تولید مثل کرده و در روده رشد می کنند. هنگامی که آنها تکثیر می شوند و از نظر مقدار و اندازه بزرگتر می شوند، علائم ظاهر می شوند.

کرمک در کودکان

کودکان بیشتر در معرض خطر انگل کرمک هستند زیرا اغلب در محیط هایی با خاک های آلوده مانند زمین های بازی مدرسه هستند. افراد مسن نیز به دلیل ضعف سیستم ایمنی در معرض خطر بیشتری هستند.

کرم نخی یا کرم سوزنی رایج ترین نوع انگل کرمک است که معمولاً در کودکان پیش دبستانی و مدرسه ای یافت می شود، با این حال کل خانواده ممکن است به این بیماری مبتلا شوند.

چرخه زندگی کرمک

این کرم نشیمنگاهی معمولاً از طریق بلع وارد بدن شده که راه انتقال آن مصرف غذاهای آلوده و یا تماس دست های آلوده با دهان است.

همچنین احتمال انتقال آن از طریق هوا بسیار کم است. پس از ورود این انگل به بدن، در قسمت انتهایی روده باریک لانه میگزیند،و پس از بالغ شدن با کرم ماده جفت گیری کرده و از بین می رود، سپس کرم ماده بارور شده، و وارد مقعد می شود.

کرم ماده نیز پس از تخم ریزی از بین می رود. این تخم ها پس از 6 ساعت خاصیت آلوده کنندگی پیدا کرده و وارد روده بزرگ می شوند تا این چرخه مجدداً تکرار شود.

کرمک در واژن و رحم

همان طور که ذکر کردیم، این بیماری اغلب کودکان را درگیر می کند، ولی به علت شیوع بالا، احتمال آلودگی بزرگسالان نیز زیاد است. در برخی موارد این کرم سنجاقی از مقعد وارد واژن می شود، و علائمی مانند خارش مهبل را به دنبال دارد.

کرمک بر خلاف شپش با چشم غیر مسلح قابل دیدن نبوده و تنها از طریق آزمایش میکروسکوپی قابل تایید است. به همین ترتیب ممکن است کرمک بر روی رحم نیز تاثیر گذار باشد و بر روی لوله های فالوپ نیز اثر گذار باشد.

عفونت ادراری، واژینیت (التهاب واژن) و اندومتریت (التهاب آستر رحم) از عوارض ابتلا رحم به این انگل در زنان است.

درمان کرمک

این کرم ها اغلب به سبب عوارضی مانند خارش مورد درمان قرار می گیرند، و درمان ساده ای نیز دارند، اما مهم است که توجه داشته باشید، درمان باید برای همه اعضای خانواده شروع شود، زیرا سایر اعضا نیز احتمالاً این بیماری را دریافت کرده اند.

در ضمن کرمک درمان ساده و کم هزینه ای دارد.برای درمان این انگل روده ای معمولاً از داروهای خوراکی شامل مبندازول، البندازول و پیرانتل پاموات استفاده می شود. مهمترین داروی خوراکی مورد استفاده برای درمان این کرم مبندازول است، این داروی جویدنی طعم مطبوعی دارد و اغلب مصرف آن برای کودکان ساده است اما در صورتی که کودک با مصرف دارو به این شکل مشکل دارد، میتوان دارو را پودر کرده و در غذای کودک از آن استفاده نمایید. از مصرف این قرص به همراه آب خودداری شود.

در صورتی که کودک علائمی مانند خارش مقعد دارد، می توانید، از کرم های مخصوص برای درمان استفاده نمایید.

پیشگیری از کرمک

جهت پیشگیری از این کرم نشیمنگاهی و جلوگیری از انتقال آن به سایرین نکات زیر را به یاد داشته باشید :

• دست ها را به طور مرتب با آب و صابون بشویید.
• از مصرف غذاها و آب آلوده بپرهیزید و اگر مجبور به مصرف آن هستید، آب را بجوشانید.
• لباسها و ملحفه های آلوده را در آب بجوشانید.
• از خارش مقعد بپرهیزید.
• ناخن ها را کوتاه نگه دارید.
• از تکان دادن لباسها و ملحفه در فضای خانه بپرهیزید تا این انگل از طریق هوا منتقل نشود.