دیورتیکولیت یک عارضه است که ممکن است برای افرادی که به دیورتیکولوز (کیسه های کوچک در داخل روده بزرگ) مبتلا هستند رخ دهد. اگر یکی از این کیسه های درون روده بزرگ زخمی یا عفونی شود، می تواند منجر به التهاب شود که به آن دیورتیکولیت گفته می شود. بسته به شدت این بیماری ممکن است از روشهای متفاوتی برای درمان آن استفاده شود. در این مقاله از ونک لیزر با ما همراه باشید تا بیشتر با بیماری دیورتیکولیت و روشهای درمان آن آشنا شوید.
دیورتیکولیت چیست؟
منظور از بیماری دیورتیکولیت التهاب در دیورتیکول ها می باشد. دیورتیکول ها کیسه های کوچکی هستند که می توانند در درون روده بزرگ ایجاد شوند. ابتلا به دیورتیکول با بالا رفتن سن بسیار شایع است و در اغلب موارد منجر به بروز عوارض جدی نمی شود. اما اگر یکی از دیورتیکول ها ملتهب شود، می تواند منجر به ایجاد درد شدید شود.
دیورتیکولیت به عنوان یک مشکل حاد شروع می شود، به این معنی که به طور ناگهانی ظاهر می شود و به سرعت با درمان برطرف می شود. اما برخی از افراد دوره های مکرر دیورتیکولیت را تجربه می کنند و برخی افراد دچار التهاب مزمن می شوند. نظریه های مختلفی در مورد اینکه چرا این بیماری تکرار می شود وجود دارد. ممکن است علت این باشد که یک دوره حاد به طور کامل بهبود نیافته است، یا ممکن است به بیماری مزمن دیگری در روده بزرگ مرتبط باشد.
علائم دیورتیکولیت
درد ناشی از بیماری دیورتیکولیت معمولاً ناگهانی و شدید است. این درد ممکن است در ابتدا خفیف باشد و به تدریج بدتر شود. همچنین شدت درد ممکن است در طول زمان متفاوت باشد. برخی علائم دیورتیکولیت شامل موارد زیر است:
- درد شکم، اغلب شدید.
- حساسیت در شکم و کولون قابل لمس.
- تب.
- حالت تهوع و استفراغ.
- خونریزی مقعدی.
- تغییرات در مدفوع، از جمله اسهال ناگهانی یا یبوست.
به نقل قول از clevelandclinic:
An acute attack may come on more suddenly, while a chronic flare-up may build up over a few days.
ترجمه: یک حمله حاد ممکن است ناگهانی تر رخ دهد، در حالی که یک حمله مزمن ممکن است طی چند روز ایجاد شود.
منبع: https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/10352-diverticulitis
علت دیورتیکولیت
التهاب در دیورتیکول اغلب به علت پارگی در پوشش داخلی و عفونت رخ می دهد. دیورتیکول ها مکان مناسبی برای ایجاد و تکثیر باکتری ها می باشند. برای مثال، اگر مقداری مدفوع در یکی از آنها گیر کند، می تواند منجر به عفونت باکتریایی شود. عفونت باکتریایی نیز ممکن است باعث التهاب شود و التهاب ممکن است باعث تورم و پارگی دیورتیکول شود. برخی از عوامل وجود دارند که می توانند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند، از جمله:
- افزایش سن (این بیماری در افراد بالای 50 سال شایع تر است).
- چاقی.
- سیگار کشیدن.
- رژیم غذایی کم فیبر.
- رژیم غذایی سرشار از گوشت قرمز.
- مصرف زیاد الکل.
- عدم ورزش.
- سطوح پایین ویتامین D.
- برخی داروها، مانند استروئیدها، مواد افیونی و داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی.
تشخیص دیورتیکولیت
اگر از قبل می دانید که به دیورتیکولوز مبتلا هستید، به احتمال زیاد با بررسی علائم پزشک می تواند دیورتیکولیت را تشخیص دهد. اما در اغلب موارد افراد نمی دانند به دیورتیکولوز مبتلا هستند و این امر تشخیص را سخت تر می کند. پزشک ممکن است تشخیص را با برخی آزمایش های معمول برای رد علل دیگر، مانند آزمایش خون، آزمایش مدفوع یا آزمایش ادرار شروع کند.
زمانی که پزشک مشکوک به دیورتیکولیت باشد، برای تشخیص از آزمایشات تصویربرداری استفاده می کند. در اغلب موارد از سی تی اسکن و در برخی موارد از کولونوسکوپی برای تشخیص دیورتیکولیت استفاده می شود.
درمان دیورتیکولیت
نحوه درمان بیماری دیورتیکولیت به شدت آن بستگی دارد. درمان این بیماری بسته به شدت می تواند با استفاده از روش های خانگی انجام شود یا اگر بیماری خیلی جدی باشد ممکن است به عمل جراحی نیاز باشد. در ادامه به بررسی روشهای درمان قطعی دیورتیکولیت می پردازیم.
درمان خانگی دیورتیکولیت
هنگامی که علائم دیورتیکولیت خفیف هستند و هیچ عارضه ای وجود ندارد، به آن دیورتیکولیت بدون عارضه گفته می شود. اگر علائم شما خفیف باشد، ممکن است در خانه درمان شوید. برخی از درمان های خانگی دیورتیکولیت که ممکن است پزشک توصیه کند شامل موارد زیر است:
- یک رژیم غذایی مایع و اجتناب از مصرف غذاهای جامد تا روده فرصتی برای استراحت و بهبودی از بیماری داده شود.
- مصرف آنتی بیوتیک ها.
- مصرف مسکن های بدون نسخه.
درمان دارویی دیورتیکولیت
ممکن است پزشک برای درمان بیماری دیورتیکولیت مصرف آنتی بیوتیک ها را توصیه کند. بیمار نباید بدون تجویز پزشک برای درمان دیورتیکولیت از آنتی بیوتیک ها استفاده کند. آنتی بیوتیک مناسب برای دیورتیکولیت شامل موارد زیر است:
- سیپروفلوکساسین
- مترونیدازول
- تری متوپریم
- سولفامتوکسازول
- آموکسی سیلین
- موکسی فلوکساسین
اگر به دیورتیکولیت مبتلا هستید باید از مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم خودداری کنید، زیرا این دسته از داروها می توانند خطر خونریزی را افزایش دهند.
داروی گیاهی برای درمان دیورتیکولیت
مصرف برخی از داروهای گیاهی ممکن است به درمان بیماری دیورتیکولیت کمک کنند. این داروهای گیاهی شامل موارد زیر است:
- آب آلوئه ورا
- سیر
- چای سبز
- زنجبیل
- زردچوبه
عمل جراحی دیورتیکولیت
در برخی موارد برای درمان دیورتیکولیت نیاز به عمل جراحی است. جراحی روی روده بزرگ برای درمان دیورتیکولیت ممکن است در موارد زیر مورد نیاز باشد:
- دیورتیکولیت پیچیده است.
- عوارض دیورتیکولیت شامل پارگی دیواره روده بزرگ، فیستول یا سایر آسیب های جدی بافتی است.
- چندین دوره دیورتیکولیت بدون عارضه داشته اید.
- سیستم ایمنی ضعیفی دارید.
جراحی که معمولا برای دیورتیکولیت مورد استفاده قرار می گیرد لاپاراسکوپی است. در جراحی ممکن است بخش بیمار روده بزرگ برداشته شود یا بخش سالم و بخش بیمار از هم جدا شوند.
عوارض دیورتیکولیت
در اغلب موارد بیماری دیورتیکولیت خطرناک نیست و با هیچ عارضه ای همراه نمی باشد. اما دیورتیکولیت شدید یا مداوم می تواند منجر به عوارض جدی و خطرناکی شود، از جمله:
- خونریزی گوارشی که منجر به کم خونی می شود.
- انسداد روده که می تواند باعث باریک شدن دائمی روده شود.
- فیستول.
- التهاب مثانه.
- آبسه.
- سوراخ شدن دستگاه گوارش.
سوالات متداول در مورد دیورتیکولیت
در اغلب موارد دیورتیکولیت به طور تصادفی رخ می دهد. اما ژنتیک ممکن است تا حدی در ابتلا به دیورتیکولوز نقش داشته باشد.
اگر بیماری دیورتیکولیت خفیف و بدون عارضه باشد، می تواند خود به خود از بین برود. اما اگر بیماری شدید باشد ممکن است به عمل جراحی نیاز باشد.
برای مدیریت درد یا علائم دیورتیکولیت خفیف در خانه، بهترین روش رعایت رژیم مبتنی بر مایعات مانند آب مرغ، آب گوشت، آب سبزیجات و آب میوه های بدون تفاله است.
